SINGAPUR – Podobnie jak wiele osób cierpiących na trądzik, pani Jasmine Kang borykała się z takimi problemami, jak niska samoocena. Jednak w przeciwieństwie do nich postawiła sobie za cel walkę z tą chorobą, tworząc produkty do pielęgnacji skóry, które działały na nią łącznie przez osiem lat.
Przekształcił produkty w biznes, zakładając Skinlycious w 2013 roku, co pomogło jemu i innym na tej samej łodzi.
Pani Kang (41 l.), która ukończyła studia biomedyczne na Uniwersytecie Narodowym w Singapurze, znalazła zalążki swojej firmy w 2011 r., kiedy była „małżonką” w Dżakarcie z mężem.
Zawsze cierpiała na trądzik i wypryski, dlatego chciała stworzyć linię produktów do pielęgnacji skóry, która będzie skuteczna w przypadku jej problemów skórnych.
Badania i rozwój rozpoczęły się w 2012 roku, a prace nad udoskonaleniem swoich produktów trwały do 2020 roku, kiedy to wprowadził na rynek swoją obecną kolekcję.
Jej wejście do biznesu nie obyło się bez wyzwań.
W 2008 roku pracowała na pół etatu jako tancerka brzucha, kiedy wpadła na pomysł, który uznała za zwycięski: zapewnienie tancerzom szytych na miarę kostiumów.
Wiedziała, jak drogie są kostiumy, i chciała zapewnić tancerkom brzucha lepszą obsługę, korzystając z technologii umożliwiającej im mieszanie i dopasowywanie różnych elementów.
Działalność rozpoczęła się w 2010 roku i trwała półtora roku. Straciła wszystkie oszczędności.
Pani Kang stwierdziła, że zajęcie to jest bardzo pracochłonne i każdego pracownika trzeba nauczyć szyć i robić koraliki.
„To było bardzo trudne. Nauczono nas, że nie należy zajmować się rękodziełem. Nie jest to zbyt skalowalne i trudne do utrzymania, ponieważ koszty pracy stale rosną” – powiedział.
Jego działalność związana z pielęgnacją skóry również poniosła porażkę w 2021 r., kiedy próbował wejść na rynek chiński, ale rok później poniósł porażkę ze względu na tamtejsze praktyki biznesowe i liczne blokady związane z Covid-19.
Obecnie jego uwaga skupia się na rynkach USA i Singapuru.
„Podwoiliśmy nasze roczne przychody w Singapurze i rozwijamy się w USA. Jestem pewien, że Skinlicious zapewni mi wielokrotność moich zarobków” – powiedział.
Pani Kang i jej mąż, 43-letni profesjonalista, mają dwójkę dzieci – 10-letniego syna i 5-letnią córkę.
P: Co znajduje się w Twoim osobistym portfolio?
A: Moje aktywa znajdują się głównie na Skinlycious. Ale wcześniej zainwestowałem w TBS Bank, Singapore Airlines i Singapore Exchange.
Na początku stycznia ponownie zainwestowałem niewielką kwotę w kryptowaluty Ethereum i Solana. Mój portfel wzrósł teraz o 35 procent.
Przyglądam się też pewnym tokenom w przestrzeni sztucznej inteligencji, ale na razie mam na to oko. Cieszę się, że nie kupiłem wcześniej tokenów niezamiennych (NFT). NFT są już martwe.
Uwielbiam blue chipy i uznane waluty, takie jak Bitcoin i Ethereum. Masz jednak jeszcze czas, aby wejść na rynek.
Jestem inwestorem wartościowym, patrzącym długoterminowo. Kiedy byłem młodszy, robiłem uśrednianie kosztów w dolarach… potem przerzuciłem się na inwestowanie w wartość.
Wchodzę na rynek, kiedy czuję, że cena jest odpowiednia. Na przykład kupiłem akcje Singapore Airlines podczas pandemii Covid-19, ponieważ miałem pewność, że podróże poprawią się, gdy pandemia ustąpi.
Kolejnym dobrym zakupem, jakiego dokonałem, było Ethereum, kiedy zobaczyłem, że Bitcoin rośnie. Po dwóch latach posiadania zainwestowałem pięciokrotność swojej inwestycji.
Zacząłem inwestować dzięki książce Bogaty ojciec, Biedny ojciec autorstwa Roberta T. Kiyosaki i Sharon Lechter. Kiedyś myślałem jak „biedny ojciec” – wystarczy dobre wykształcenie i dobra praca w korporacji, ale to się zmieniło po przeczytaniu książki.
P: Jaki jest Twój największy błąd inwestycyjny? Jaka jest Twoja najlepsza inwestycja?
A: Moim największym błędem było wprowadzenie Skinlycious na rynek chiński bez odrobienia wystarczającej ilości pracy domowej. Nie przeprowadziłem wystarczających badań, aby zrozumieć, jakie środki marketingowe są potrzebne.
Na przykład nie wiem, czy przeciętny streamer na żywo w Chinach rozmawia o Twoim produkcie przez trzy do pięciu minut i kosztuje nas to 5000 dolarów plus prowizja. Żadnej sprzedaży, 5000 dolarów zniknęło w pięć minut.
Mieliśmy wielkiego pecha, ponieważ Chiny były zamknięte, kiedy zaczynałem tam działalność.
Wyciągnęłam wniosek, że przed utworzeniem nowego rynku muszę przeprowadzić bardziej szczegółowe badania.
Moją najlepszą inwestycją jest inwestowanie w trenerów biznesu i mentoring w celu doskonalenia moich umiejętności.
Nie miałem żadnego doświadczenia w biznesie, ponieważ studiowałem nauki ścisłe w szkole i na uniwersytecie, więc miałem trudności, dopóki nie zatrudniłem trenera biznesu. Nauczyłem się rozumieć i konfigurować systemy i procesy.
Dało mi to więcej czasu i mniej stresu. Uszczęśliwiło mnie to i dało możliwość szybszego rozwoju biznesu.
P: Opisz swój styl życia.
A: Mieszkam w mieszkaniu HDB z mężem i dwójką dzieci i jeżdżę Toyotą Sienta.
Nie mam planów przejścia na emeryturę, ponieważ lubię pracować w Skinlycious, szczególnie obserwując przemianę moich klientów oraz odzyskany przez nich uśmiech i pewność siebie. Na mnie nie działa, gdy budzę się podekscytowana dniem, robię to, co kocham i czuję się dobrze.
Po podążaniu za mężem za granicę bardzo się nudziłam, bo nie miałam zbyt wiele stymulacji umysłowej. Już wtedy wiedziałem, że całkowita emerytura to coś, czego nie chcę robić.
Jako mama na pełen etat, dla której priorytetem są małe dzieci, pracuję obecnie w firmie tylko 20 godzin tygodniowo.
Zaprowadzanie ich na zajęcia wzbogacające, bycie ich osobistym asystentem w organizowaniu ich harmonogramu i nauczanie zajmuje dużo mojego czasu.
Podoba mi się elastyczność spędzania czasu z moimi dziećmi w okresie ich kształtowania się.
Jeśli chodzi o to, ile będę musiał przejść na emeryturę, nie martwiłbym się tym teraz.
Zamierzam rozwijać się w Skinlycious, a dochody pozwolą nam czuć się bardziej komfortowo w naszym stylu życia i ostatecznie budować bogactwo pokoleniowe. Podstawową zasadą, którą się kieruję, jest to, aby zawsze wydawać pieniądze w ramach swoich limitów.
Dorastałem w rodzinie o średnich dochodach, ale były lata, kiedy mama mówiła mi, że nie mam dość pieniędzy.
Przestałem brać kieszonkowe od rodziców w gimnazjum i pracowałem na różnych stanowiskach, aby opłacić własne kieszonkowe i czesne na Uniwersytecie Narodowym w Singapurze.
Udzielałem korepetycji, podawałem obiad, chodziłem od drzwi do drzwi i sprzedawałem komputery. Zaplanowałem i przyspieszyłem studia, wkuwając więcej modułów w semestrze, dzięki czemu zaoszczędziłem semestr na czesnym i mogłem zacząć szukać pracy.
Ze względu na mój wiek jestem osobą oszczędzającą i ostrożnie wydającą pieniądze.
Ale wierzę też w to, że moje pieniądze pracują dla mnie. Aby zdobyć pierwszą pulę do zainwestowania, musiałem oszczędzać, a kiedy nadszedł odpowiedni czas, miałem przepływ środków pieniężnych do zainwestowania.
Najlepsze wskazówki inwestycyjne pani Kong:
- Śledź aktualności, przyglądaj się otoczeniu makro i wychwytuj trendy lub możliwości. Obecne pokolenie ma Internet – ważne jest, aby inwestować i się kształcić, nie marnować szans.
- Zdobądź mentora lub trenera, niezależnie od tego, czy zajmujesz się biznesem, czy inwestowaniem. Spowoduje to skrócenie krzywej uczenia się.
- Dla takich jak ja, którzy nie mają bogatych rodziców, odłóż część swojej pensji na oszczędności. Wydawaj tylko wtedy, gdy możesz.
„Introwertyk. Amatorski miłośnik Twittera. Specjalista od internetu. Nieuleczalny miłośnik jedzenia”.