Dane ze spotkania zachwyciły naukowców, którzy doskonale zdają sobie sprawę z zewnętrznego wpływu marsjańskiego pyłu na klimat planety. Drobne cząsteczki mogą uszkodzić instrumenty naukowe na lądownikach i łazikach marsjańskich oraz panele słoneczne do punktu nieskuteczności. Badanie niebezpiecznych zapisów łazika daje wgląd w to, w jaki sposób pył może wpłynąć na misje marsjańskie, a nawet przyszłe eksploracje załogowe.
Dust Devil’s Noise, opublikowane we wtorek Artykuł w czasopiśmie Nature Communications, subtelny. Jest chropawy i rytmiczny, jak szumy radiowe, choć można sobie wyobrazić lekki wietrzyk poruszający odległymi palmami.
Potem kilka sekund ciszy, gdy diabelskie oko przesuwa się nad łazikiem. Dźwięk powraca na kolejne dwie sekundy, gdy tylna ściana Dust Devil obraca się z powrotem na łazik. Potem wszystko się kończy i Mars znów jest spokojny.
To nie jest zdarzenie związane z „ekstremalną pogodą”. Mars ma znikomą atmosferę, o 1 procent gęstszą niż ziemska, stąd burze Nie krzycz. Łazik nie odniósł żadnych uszkodzeń.
Jednak w tym wąskim paśmie szumów i na obrazach wykonanych przez instrument Supercam na pokładzie łazika jest dużo sygnału. Naukowcy szacują, że diabeł pyłowy ma 25 metrów (82 stóp) szerokości i 118 metrów (387 stóp) wysokości. Jest wyższy niż Statua Wolności i zawiera cokół.
„Kiedy diabeł pyłowy przelatuje nad Persistence, możemy rzeczywiście usłyszeć poszczególne uderzenia ziaren w łazik” – powiedziała Naomi Murdoch, planetolog z ISAE-SUPAERO, agencji inżynierii kosmicznej w Tuluzie we Francji i autorka nowego raportu . – Właściwie możemy je policzyć.
Diabeł pyłowy jest jak mała komórka burzowa. Zwykle pojawia się w środku dnia, kiedy nad powierzchnią krąży ciepłe powietrze. Naukowiec, który chce mówić bardziej technicznie, może nazwać to obładowanym pyłem wirem konwekcyjnym. Kurz nie jest przyczyną wirowania, ale tylko podczas jazdy.
Murdoch powiedział, że sukces zespołu w uchwyceniu dźwięku diabła pyłowego odzwierciedla zarówno szczęście, jak i przygotowanie. Mikrofon łazika zajmuje mniej niż trzy minuty nagrań, co robi tylko osiem razy w miesiącu. Ale nagrania są rejestrowane w czasie, w którym najbardziej prawdopodobne jest pojawienie się diabłów pyłowych, a kamery łazika są skierowane w kierunku, w którym najprawdopodobniej zostaną zauważone.
– W takim razie będziemy musieli trzymać kciuki – powiedziała.
To najwyraźniej zadziałało, ponieważ wytrwałość była w stanie uchwycić diabła pyłowego za pomocą kilku narzędzi, w tym spadków ciśnienia powietrza, zmian temperatury, dźwięku uderzających ziaren, a wszystko to uzupełnione obrazami pokazującymi rozmiar i kształt wiru. .
„Nie przypominam sobie wcześniejszego przypadku, w którym dane z wielu instrumentów przyczyniły się do scharakteryzowania pyłowego diabła” – powiedział John Edward Moores, planetolog z University of York, w e-mailu po przejrzeniu nowego artykułu. Powiedział, że zespół miał szczęście, że wszystkie obserwacje się pokrywały.
„Jest [camera] Wskazywanie w innym kierunku lub śledzenie mikrofonu zaplanowane kilka sekund później, kluczowe części historii znikną. Czasami szczęście w nauce pomaga!
Gdy wytrwały zespół kibicuje wietrznemu pojedynkowi, spokojna pogoda się zmienia Problem z innym robotem NASA na Marsie. The Wewnątrz LanderaPrzejedź ponad 2000 mil w listopadzie 2018 r. i masz do tego narzędzia Badania trzęsień ziemi i wnętrze planety.
InSight przetrwał dwa lata po pierwotnym terminie misji, ale teraz znajduje się w ostatnich tygodniach swojego życia naukowego, ponieważ jego panele słoneczne są w 90 procentach pokryte pyłem. Wystarczy mu bezpośrednie uderzenie diabła pyłowego, bowiem takie wiry są w stanie czyścić panele słoneczne.
„Diabeł pyłowy jest jak miniaturowy odkurzacz” – powiedział Bruce Bannert, geofizyk planetarny w Laboratorium Napędu Odrzutowego NASA i główny badacz InSight.
Ale Insight nie odwiedził diabeł zdolny do oczyszczenia swoich szeregów. Obecnie jest wystarczająco dużo mocy, aby uruchomić sejsmometr przez osiem godzin, ale akumulatory muszą odpoczywać przez trzy dni, aby się naładować, powiedział Banert.
„W tym momencie wciąż kulejemy” – powiedział.
Ten wzór rozproszenia diabłów pyłowych na Marsie jest tajemniczy, powiedział Murdoch. Nawet planetolodzy nie są w stanie przewidzieć, kiedy pojawi się czerwona planeta Globalna burza piaskowa„Nasza wiedza o tym, jak i kiedy pył jest zbierany z powierzchni Marsa, jest słaba” – powiedział.
Ale to się zmienia i wierzy, że mikrofon zbudowany przez jej zespół nadal wychwytuje dźwięki z tej odległej pustynnej planety.