Kulista „krowa” – dziwna eksplozja wielkości naszego Układu Słonecznego wprawia astronomów w zakłopotanie

Smukły wysięgnik. Źródło: Bill Drury, University of Sheffield

Astronomowie zauważyli eksplozję oddaloną o 180 milionów lat świetlnych, która kwestionuje nasze obecne rozumienie kosmicznych eksplozji, ujawniając znacznie bardziej płaski wygląd, niż wcześniej sądzono.

• Astronomowie zaobserwowali eksplozję odległą o 180 milionów lat świetlnych, która kwestionuje nasze obecne rozumienie eksplozji w kosmosie, które jest znacznie bardziej płaskie niż wcześniej sądzono.
• Oczekuje się, że wybuchy zawsze będą kuliste, ponieważ same gwiazdy są kuliste, ale ten jest najbardziej płaski, jaki kiedykolwiek widziano.
• Obserwowany rozbłysk jest bardzo rzadkim szybkim niebieskim optycznym stanem przejściowym (FBOT) – znanym wśród astronomów jako „krowa” – który widziały tylko cztery osoby, a naukowcy nie wiedzą, jak one zachodzą, ale to odkrycie pomaga rozwiązać część problem. układanki
• Możliwym wyjaśnieniem, w jaki sposób doszło do tej eksplozji, jest to, że sama gwiazda mogła być otoczona gęstym dyskiem lub że mogła to być nieudana supernowa.

Eksplozja wielkości naszego Układu Słonecznego zaskoczyła naukowców, ponieważ część jej kształtu – jak bardzo płaski dysk – kwestionuje wszystko, co wiemy o eksplozjach w kosmosie.

Zaobserwowana eksplozja była jasnym, szybkim niebieskim optycznym stanem przejściowym (FBOT) – znacznie mniej powszechnym typem eksplozji niż inne eksplozje, takie jak supernowe. Pierwszy jasny FBOT został odkryty w 2018 roku i otrzymał przydomek „krowa”.

Wybuchy gwiazd we wszechświecie są zawsze kuliste, ponieważ same gwiazdy są kuliste. Jednak eksplozja, która miała miejsce 180 milionów lat świetlnych stąd, miała kulisty kształt, którego nigdy wcześniej nie widziano w kosmosie, przypominający dysk, który pojawił się kilka dni po jej odkryciu. Ta część rozbłysku mogła pochodzić z materii, którą gwiazda wyrzuciła tuż przed eksplozją.

Nie jest jeszcze jasne, w jaki sposób dochodzi do jasnych rozbłysków FBOT, ale uważa się, że ta obserwacja została niedawno opublikowana w czasopiśmie. Miesięczne zawiadomienia Królewskiego Towarzystwa AstronomicznegoZbliża nas do ich zrozumienia.

Główny autor badania, dr hab. Justin Mount powiedział: „Bardzo niewiele wiadomo o rozbłyskach FBOT – nie zachowują się jak eksplodujące gwiazdy, są bardzo jasne i powstają bardzo szybko. Mówiąc najprościej, są dziwne, a ta nowa obserwacja czyni je jeszcze dziwniejszymi .

„Mamy nadzieję, że to nowe odkrycie pomoże rzucić na nie nieco więcej światła – nigdy nie myśleliśmy, że eksplozje mogą być tak sferyczne. Istnieje kilka możliwych wyjaśnień tego: zaangażowane gwiazdy mogły uformować dysk na krótko przed śmiercią lub mogły to być nieudane supernowe, w których jądrem gwiazdy jest czarna dziura lub gwiazda neutronowa. Zapada się w gwiazdę, a następnie zjada resztę gwiazdy.

„Teraz wiemy na pewno, że zarejestrowane asymetrie są ważną częścią zrozumienia tych tajemniczych eksplozji i podważają nasze uprzedzenia dotyczące tego, jak gwiazdy eksplodują we wszechświecie”.

Naukowcy dokonali tego odkrycia po przypadkowym wykryciu wiązki spolaryzowanego światła. Używając astronomicznego odpowiednika okularów przeciwsłonecznych Polaroid – byli w stanie zmierzyć polaryzację rozbłysku – za pomocą Teleskopu Liverpoolu (należącego do Liverpool John Moores University) znajdującego się na La Palmie.

Mierząc polaryzację, pozwoliło nam to zmierzyć kształt rozbłysku, skutecznie patrząc na rozmiar naszego Układu Słonecznego, ale w galaktyce oddalonej o 180 milionów lat świetlnych. Byli w stanie wykorzystać dane do zrekonstruowania trójwymiarowego kształtu erupcji i zmapowania krawędzi erupcji – pozwalając im zobaczyć, jak była płaska.

Zwierciadło teleskopu w Liverpoolu ma tylko 2,0 m średnicy, ale badając polaryzację, astronomowie ustalili, że rozbłysk ma średnicę około 750 km.

Naukowcy przeprowadzą teraz nowe badanie z Międzynarodowym Laboratorium Vera Rubin w Chile, które ma pomóc w odkryciu i dalszym zrozumieniu FBOT.

Odniesienie: „Spolaryzowane światło optyczne skierowane na błysk asferycznej„ krowy ”autorstwa: Justin R Mount, Peter A Hoflich, Ian A Steele, Yi Yang, Klaus Wiersema, Shiho Kobayashi, Nuria Jordana-Midjohns, Carol Mundel, Andreja Kombok. Cristiano Guidorsi i Robert J. Smith, 21 lutego 2023 r., Miesięczne zawiadomienia Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego.
DOI: 10.1093/mnras/stad539