KIJÓW, Ukraina – Półwysep Krymski wisi jak diament na południowym wybrzeżu Ukrainy, z łagodnym klimatem, piaszczystymi plażami, bujnymi polami pszenicy i sadami pełnymi wiśni i brzoskwiń.
To też Ważna platforma Za inwazję Rosji na Ukrainę.
Połączony z Rosją mostem i służący jako dom Floty Czarnomorskiej Moskwy, Krym stanowi ważne ogniwo w rosyjskim łańcuchu dostaw, który obecnie obsługuje dziesiątki tysięcy żołnierzy okupujących duże obszary południowej Ukrainy.
Prezydent Władimir V. Dla Putina była to Ziemia Święta, ogłoszona częścią Rosji przez Katarzynę Wielką w 1783 roku, torując drogę jej imperium do przekształcenia się w potęgę morską. Radziecki władca Nikita S. Chruszczow dał Ukrainie w 1954 roku. A ponieważ Ukraina była wówczas republiką radziecką, niewiele się zmieniło.
Ale kiedy Związek Radziecki upadł prawie cztery dekady później, Rosja straciła swoje klejnoty. Pan. Putin powiedział, że naprawia historyczną krzywdę, gdy nielegalnie zaanektował Krym w 2014 roku.
Następnie Putin zapewnił, że nie ma zamiaru dalej dzielić Ukrainy. Osiem lat później, w lutym, dziesiątki tysięcy rosyjskich żołnierzy wymaszerowało z półwyspu na północ i rozpoczęło obecną wojnę.
W ostatnich dniach cele wojskowe na Krymie zostały zaatakowane, a półwysep ponownie znalazł się w centrum wielkiej walki o władzę.
znaczenie militarne
Na początku wojny rosyjskie wojska powstające z Krymu zdobyły regiony Chersoniu i Zaporoże, kluczowe dla rosyjskiej okupacji południowej Ukrainy.
Krym zapewnia Rosji niezbędne wsparcie logistyczne w utrzymaniu okupacyjnego wojska, w tym dwa kluczowe połączenia kolejowe, na których Rosja polega na przemieszczaniu ciężkiego sprzętu wojskowego. Krymskie bazy lotnicze były wykorzystywane przeciwko pozycjom ukraińskim, a na półwyspie znajdowały się wyrzutnie rosyjskich rakiet dalekiego zasięgu.
Półwysep jest także domem dla rosyjskiej Floty Czarnomorskiej, która pomaga Rosji zdominować morza, w tym blokadę morską, która sparaliżowała gospodarkę Ukrainy.
Miejsce w słońcu
Rosja jest zimna – jedna piąta kraju znajduje się za kołem podbiegunowym. Ale w skąpanym w słońcu krymskim mieście Jałta to plus.
„Rosja potrzebuje swojego raju”, napisał generał i kochanek Katarzyny Wielkiej, książę Grigorij Potiomkin, zachęcając ją do zajęcia ziemi.
Carowie i szefowie Politbiura mieli na Krymie domy wakacyjne. Zanim Zachód nałożył sankcje na Rosję za nielegalną aneksję półwyspu, było to miejsce, do którego bogaci Europejczycy z Europy Wschodniej udawali się na relaks i imprezę.
„Kasyna wszędzie brzęczą i brzęczą wśród wysadzanych sosnami uliczek”. Kolumna podróżnicza New York Times poinformował o Jałcie w 2006 roku, dodając: „Wiele – jeśli nie wszystko – dzieje się w tym nadmorskim mieście boomu”.
Po 2014 roku turystyka gwałtownie spadła. Ale kiedy W bazie sił powietrznych słyszalny był wybuch Czarny dym w zeszłym tygodniu przesłaniał słońce w pobliżu zachodniego wybrzeża Krymu, a widzowie robili zdjęcia i filmy w pobliskich kurortach.
Stosunki z Rosją
„Krym zawsze był integralną częścią Rosji w sercach i umysłach ludzi” – powiedział. Ale wybiórcze czytanie jego historii.
Na przestrzeni wieków Grecy i Rzymianie, Goci i Hunowie, Mongołowie i Tatarzy zgłaszali roszczenia do tej ziemi.
Żadna grupa nie widziała wojny na Krymie z taką trwogą jak Tatarzy, tureccy muzułmanie, którzy migrowali ze stepów euroazjatyckich w XIII wieku.
Byli Brutalnie namierzony przez Stalina, którzy – zapowiadając usprawiedliwienie Kremla dla obecnej wojny – oskarżyli ich o kolaborację z nazistami i masowo deportowali. Zginęły w tym tysiące.
W 1989 r. ostatni przywódca sowiecki Michaił Gorbaczow zezwolił Tatarom na powrót na Krym. Przed aneksją w 2014 roku stanowili około 12% ludności Krymu, liczącej około 260 tys.
W 2017 roku Human Rights Watch oskarżył Moskwę o Nasila prześladowania mniejszości tatarskiej na Krymie „w wyraźnym celu całkowitego spacyfikowania sprzeciwu na półwyspie”.
„Introwertyk. Amatorski miłośnik Twittera. Specjalista od internetu. Nieuleczalny miłośnik jedzenia”.