Indonezyjczyk Jokowi oskarża o „politykę transakcyjną” w związku z zezwoleniami na wydobycie o charakterze religijnym

Przemawiając na konferencji studentów NU w mieście Bekasi 31 maja, Pahlil powiedział: „Zaoferujemy NU koncesje na węgiel, które będą miały wystarczające rezerwy do zarządzania”. .

Prezydent Indonezji Joko Widodo (z przodu, w środku), prezydent-elekt Prabowo Subianto (z tyłu) i prezydent NU Yahya Solil Staguf (z prawej) na październikowym wydarzeniu w Surabaya. Foto: AFP

Prezydent NU Yahya Cholil Staquf z zadowoleniem przyjął nowe prawo, nazywając je „odważnym krokiem” w kierunku rozszerzenia wykorzystania kontrolowanych przez państwo zasobów naturalnych bezpośrednio z korzyścią dla ludzi.

„Nahdlatul Ulama dysponuje wykwalifikowanymi zasobami ludzkimi, kompletnymi narzędziami organizacyjnymi i silną siecią biznesową, aby wypełnić te obowiązki” – stwierdził Yahya w oświadczeniu wydanym w poniedziałek w zeszłym tygodniu.

W przeciwieństwie do swojego obecnego zainteresowania wydobyciem, NU wydała w 2015 roku fatwę, czyli islamskie orzeczenie, w którym stwierdziła, że ​​szkodliwa dla środowiska eksploatacja zasobów naturalnych Indonezji jest haram, czyli zakazana w islamie. W 2019 r. NU przewodziła społecznemu sprzeciwowi wobec wydobycia złota w regionie Jember Regency na Jawie Wschodniej, potępiając projekt jako destrukcyjny dla lokalnego ekosystemu.

Indonezyjskie licencje na prowadzenie działalności wydobywczej, znane jako IUP, są zwykle wydawane przez Ministerstwo Energii i Zasobów Mineralnych przedsiębiorstwom państwowym i regionalnym, przedsiębiorstwom prywatnym, spółdzielniom lub indywidualnym przedsiębiorstwom.

Przed zmianą przepisów Widodo ministerstwo musiało wystawiać na aukcji koncesje na wydobywanie minerałów metali i węgla kamiennego w ramach rozporządzenia na rok 2021, przyznając jednocześnie specjalne koncesje na wydobycie spółkom państwowym lub regionalnym, które muszą posiadać co najmniej trzyletnie doświadczenie w górnictwie. Instytucje religijne nie podlegają temu wymogowi doświadczenia.

6 czerwca Yahya powiedział reporterom, że po podpisaniu nowelizacji zwrócił się do rządu stanu Kalifornia o pozwolenie na wydobycie.

„Kiedy więc rząd przedstawił tę ofertę, uznaliśmy ją za szansę i natychmiast z niej skorzystaliśmy; Potrzebowaliśmy tego. Co innego mogliśmy zrobić? powiedział.

Pod rządami Widodo Indonezja dążyła do maksymalizacji wartości swoich zasobów mineralnych, zakazując eksportu surowców metali, takich jak nikiel i boksyt, oraz wymagając od górników tworzenia lokalnych zakładów rafineryjnych. Na dole.
Od Widodo w 2020 roku Zakaz eksportu rudy nikluRząd twierdzi, że wartość eksportu niklu, kluczowego składnika akumulatorów pojazdów elektrycznych, wzrosła: z 4 miliardów dolarów w 2017 r. do 34 miliardów dolarów w 2022 r.

Zasada „transakcji”

Nie wszystkie główne grupy religijne z radością przyjęły to ogłoszenie, a druga co do wielkości organizacja muzułmańska w kraju, Muhammadiyah, oświadczyła w ubiegły poniedziałek, że „system zarządzania kopalniami nie będzie pochopnie zwiększać swoich możliwości, aby uniknąć powodowania problemów dla społeczeństwa, narodu i instytucji. Poziom”. .

Trisno Raharjo, przewodnicząca Rady Prawnej i Praw Człowieka Muhammadiyaha, stwierdziła w oświadczeniu, że obchodzenie procedur przetargowych na mocy nowego rozporządzenia jest „nielegalne” i może narazić beneficjentów na „potencjalne oszustwo”.

Nawet Konferencja Biskupów Katolickich Indonezji (KWI) odmówiła skorzystania z okazji.

„Rozwój gospodarczy nie powinien odbywać się kosztem życia ludzi i zrównoważenia środowiska. Z tego powodu KWI nie jest zainteresowane wykorzystaniem tej szansy” – powiedział w przemówieniu Marten Jenerud, Sekretarz Organizacji Sprawiedliwości i Pokoju, Migrantów i Podróżnych. oświadczenie z 5 czerwca.

„Kościół katolicki gorąco oczekuje, aby organizacje masowe reprezentujące katolików we wszystkich swoich działaniach przestrzegały zasad duchowego i społecznego nauczania Kościoła katolickiego”.

Pracownik pieca w hucie niklu w Soroko, Południowy Sulawesi, Indonezja. Foto: AFP

Gomer Kultom, przewodniczący Wspólnoty Kościołów w Indonezji, powiedział, że organizacja kościołów protestanckich nie weźmie w tym udziału, ponieważ kopalnia jest „poza”. [its] zamówienie”.

Stwierdził, że uzyskanie koncesji na wydobycie „straciłoby swoje moralne uzasadnienie”, ponieważ organizacja aktywnie pomaga osobom dotkniętym polityką rozwoju, w tym dotkniętym przez przemysł wydobywczy.

Ekolodzy zdecydowanie potępili to posunięcie. Melki Nahar, koordynatorka Mining Advocacy Network (Jadam), powiedziała, że ​​koncesje na wydobycie dla organizacji religijnych mogą nie być opłacalne, ponieważ „górnictwo nie jest zrównoważone. [business]”.

READ  Niemcy kończą erę nuklearną, zamykając swoje ostatnie elektrownie

„Formowany model gospodarczy jest niezrównoważony i bardzo destrukcyjny, ponieważ wyrządza więcej szkody niż pożytku, szczególnie w obszarach takich jak żywność, woda i zdrowie, gdzie znajdują się kopalnie” – stwierdziła Melki.

Nazwał nowy porządek „polityką transakcyjną między Jokowi a organizacjami masowymi”, odnosząc się do prezydenta Indonezji swoim popularnym pseudonimem.

„Oni są [religious organisations] Wiele osób wspierało rządy Jokowi przez ostatnie 10 lat. Idzie na te ustępstwa, aby organizacje religijne udzieliły mu wsparcia po październiku” – powiedział Melki.

Prabowo (po lewej) spaceruje z wiceprezydentem-elektem Gibranem Rakabumingiem Raką, synem Widodo, obok zdjęcia ustępującego w kwietniu prezydenta Indonezji. Foto: AFP
Kierownictwo NU publicznie poparło Prabowo i jego kandydata na kandydata, najstarszego syna Widodo, Gibrana Rakabuminga Raki. Wybory prezydenckie w Indonezji Na początku tego roku wolał ich od przegranego duetu Anis Baswedan i Muhaimin Iskandar. Muhaimin jest przywódcą Partii Przebudzenia Narodowego, partii islamistycznej powiązanej z NU.

Ian Wilson, starszy wykładowca na australijskim Uniwersytecie Murdoch, specjalizujący się w polityce Indonezji, powiedział, że nowa polityka Widodo podkreśliła „nagi klientelizm państwowy”, w ramach którego Dżakarta starała się uzyskać wsparcie wspólnot religijnych dla „przemysłu niszczącego klimat”, takiego jak węgiel górnictwo. .

„To wzmacnia pogląd, że jest to kompromis. Szczególnie górnictwo węgla znajduje się pod rosnącą presją ze względu na swoją rolę w kryzysie klimatycznym, co wydaje się również próbą zwiększenia wsparcia poprzez tworzenie wspólnych interesów” – stwierdził.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *