Wielomilionowy biznesmen, który został indonezyjskim ministrem

Kiedy Sandiaga Uno została mianowana Ministrem Turystyki i Kreatywnej Gospodarki Indonezji, nie mogło to nadejść w gorszym momencie.

Był grudzień 2020 r., a pandemia Covid-19 od miesięcy uniemożliwiała podróżowanie do kraju.

Przemawiając na imprezie w Singapurze w zeszłym miesiącu, Uno powiedział Christine Tan z CNBC: „Byłem ministrem turystyki i nie było żadnych turystów”.

Według danych rządowych w 2019 r. do Indonezji przybyło około 16 mln osób z zagranicy, a liczba ta spadnie do 1,6 mln w 2021 r. Do 2022 roku liczba ta wzrośnie do 5,5 miliona.

„Powiedziałem [we] Może nie masz ministerstwa. Nie mamy żadnych turystów, ale zdałem sobie sprawę, że miliony ludzi straciły pracę… byliśmy w bardzo trudnym czasie” – powiedział Uno.

Prezydent Indonezji Joko Widodo powiedział Uno: „Wiesz, co robić” – wspomina Uno. „Nie miałem pojęcia, co mam zamiar zrobić, ale myślałem. [about] Co jest naprawdę ważne dla ludzi”.

To nie pierwszy raz, kiedy Uno – który był wielomilionowym przedsiębiorcą i biznesmenem, zanim został politykiem – ma szorstkie CV. Znalazł się bezrobotny po azjatyckim kryzysie finansowym w 1997 roku, założył firmę inwestycyjną Saratoga Capital, pierwotnie po to, aby pomagać upadającym firmom. Zapewnienie akcji turystycznych podczas kryzysu Covid mogło być fatalne, powiedział Uno w świetle tego doświadczenia.

„Może takie jest moje przeznaczenie, bo kiedy zaczynam karierę, skupiam się na firmie, która potrzebuje restrukturyzacji, firmie, która potrzebuje pozyskania środków, firmie, którą w zasadzie trzeba zrewitalizować” – powiedział.

„[The tourism] W tym sektorze żyje 45 milionów Indonezyjczyków, a 5 milionów Indonezyjczyków straciło pracę” – powiedział.

Uno powiedział ministerstwu: „Musisz mieć mentalność startupu, ponieważ zaczynasz od zera”. Powiedział, że grupa nauczyła się kilku trudnych lekcji podczas odbudowy przemysłu.

„Gdy [visitor] …liczby zmalały do ​​zera… zapomnieliśmy [the] Gospodarka krajowa. Celowaliśmy w zagranicznych turystów. Ale mamy 280 milionów ludzi – w tym roku naszym celem jest ruch o wartości 1,4 miliarda[s] turystów krajowych” – powiedział Uno CNBC.

Wraz z rozwojem turystyki, misją ONZ jest pomoc w rozwoju krajowych branż kreatywnych, takich jak branża spożywcza, modowa i rzemieślnicza, za pomocą środków cyfrowych. Dwadzieścia trzy miliony Indonezyjczyków pracuje w tym sektorze, a gospodarka cyfrowa będzie warta w tym roku 140 miliardów dolarów, w porównaniu z 70 miliardami dolarów w 2019 roku, powiedział Uno.

Ponieważ w regionie znajduje się ponad 17 000 wysp, łączność cyfrowa nie jest równomiernie rozłożona. „Musimy przynieść 50 miliardów dolarów w ciągu najbliższych lat… aby skoncentrować się na naszej infrastrukturze cyfrowej” – powiedział Uno. „Macie piękne lokalizacje, macie wspaniałe możliwości dla małych i średnich przedsiębiorstw, ale [if] Nie można uzyskać połączenia, a potem idzie to na marne” – dodał.

Uno rozpoczął karierę w bankowości w 1990 roku, zdobywając tytuł MBA na George Washington University w 1992 roku, zanim dołączył do firmy naftowo-gazowej NTI Resources w 1995 roku. W 2013 roku on i partner biznesowy Edwin Soryatjaya przejęli ramię inwestycyjne Saratoga Capital Public. Od około 15 lat Zbiera 150 milionów dolarów. Później tego samego roku Forbes wymienił Uno jako jednego Najbogatszy w IndonezjiMajątek netto wynosi 460 milionów dolarów.

„Lista zakończyła się sukcesem i jestem bardzo wdzięczny. Niektórzy przywódcy rządowi prosili mnie, abym pomyślał o wstąpieniu do partii politycznych. [but I] nadal odmawiał” – powiedział Uno.

Ale w 2015 roku zwrócił się do niego Prabowo Subianto, obecnie minister obrony Indonezji. „Powiedział:„ Odniosłeś sukces, byłeś zamożny dzięki Indonezji. Nadszedł czas, abyś wniósł wkład z powrotem do swojego kraju ”. Właśnie to zrobiłem” – powiedział Uno.

Wstąpił do prawicowej partii Kerakan Indonesia Raya (znanej jako Kerindra) i został wicegubernatorem Dżakarty w 2017 roku. Zrezygnował w 2018 roku, aby zostać kandydatem na kandydata Subianto w wyborach prezydenckich – kampania, która według Uno kosztowała partię 100 milionów dolarów rocznie, którą częściowo sfinansował.

„Kampania w regionie[al] Indonezja jest bardzo trudna i droga ponieważ [of the] Logistyka z jednego miejsca do drugiego” – powiedział Uno. Kraj ten jest największym na świecie państwem archipelagowym.

Subianto przegrał wybory na rzecz Widodo, a Uno nie pełnił żadnego urzędu, dopóki Widodo nie mianował go na obecne stanowisko w 2020 roku.

W kwietniu Uno ogłosił zamiar przystąpienia do Zjednoczonej Partii Rozwoju Indonezji (znanej jako PPP), której członkiem został w czerwcu. „Jestem gotów ciężko walczyć o ludzi” – powiedział, koncentrując się na poprawie gospodarki i zwiększeniu dochodów ludzi w związku ze zbliżającymi się wyborami prezydenckimi w 2024 roku.

Czy Uno ma nadzieję, że pewnego dnia zostanie prezydentem? „Musisz zapytać o to Indonezyjczyków” – powiedział.