Prezydencja w Prabowie jest dobra dla australijskich interesów

Największe jednodniowe wybory na świecie, które odbyły się w lutym 2024 r., spełniły od dawna Prabowo Subianto marzenie o zostaniu prezydentem Indonezji. Prabowo nie jest obce elitarnej polityce, ponieważ od 2019 r. pod przewodnictwem Joko „Jokowi” Widodo pełnił funkcję ministra obrony Indonezji i był zięciem zmarłego dyktatora Suharto. Jego ojciec był ministrem za pierwszego prezydenta Indonezji Sukarno i Sukarto.

Kontrowersyjna kariera Prabowa jako dowódcy sił specjalnych jest dobrze udokumentowana. Jego wizerunek kochającego dziadka może nie przetrwać długo podczas kampanii wyborczej w 2024 roku. Wiele napisano na temat jego popularnego nastroju.

Obawy, że Prabowo cofnie indonezyjską demokrację, nie są bezpodstawne. On ma Długo wspierał powrót Prabowo kilkakrotnie atakowało dziennikarzy podczas kampanii wyborczej w 2024 r., która pozbawiła obywateli Indonezji prawa do bezpośredniego wyboru prezydenta na mocy konstytucji z 1945 r.[1945அரசியலமைப்பிற்குஇந்தோனேசியகுடிமக்கள்தங்கள்ஜனாதிபதிகளைநேரடியாகதேர்ந்தெடுக்கும்உரிமையைபறிக்கும்2024தேர்தல்பிரச்சாரத்தின்போது​​பிரபோவோபலமுறைபத்திரிகையாளர்களைதாக்கினார்ஒருநிகழ்ச்சியில்அவர்ostrzeżony Pracownicy mediów: „Uważaj, obserwujemy wszystko, co robisz”.

Jego przeszłość w wojsku i ultranacjonalistyczna wątpliwa tyrania niepokoją mniejszości, zwłaszcza etnicznych chińskich Indonezyjczyków i Papuasów. Pod jego prezydenturą stosunki z Timorem Wschodnim mogą nie ulec poprawie.

Jednak zainteresowanie Prabowa stosunkami zagranicznymi i wypromowanie się za granicą jako szanowanego polityka było już dawno spóźnione.

Kolejne rządy Australii dogadywały się z potężnymi przywódcami, o ile nie są oni strategicznymi rywalami.

W przeciwieństwie do Jokowi, Prabowo swobodnie włada językiem angielskim i biegle włada nim, niezależnie od tego, czy udziela wywiadów telewizyjnych w zagranicznych mediach, czy przemawia w organach dyplomatycznych wysokiego szczebla, jak dwa tygodnie temu podczas Dialogu Shangri-La w Singapurze. Nadzwyczajne Forum Pomocy Humanitarnej dla Gazy, którego gospodarzem jest Jordania.

Jokowi często sięga po odniesienia do popkultury, porównując kiedyś dwustronne relacje z Australią do mocnych stron bohaterów Marvela. Przemówienie w australijskim parlamenciePrabowo delikatnie wypowiada się na temat zagadnień importu międzynarodowego.

Kiedy relacjonowałem wybory prezydenckie w 2019 r., powiedziano mi, że partia Gerindra w Prabowie ma dedykowanego specjalistę ds. mediów dla dziennikarzy zagranicznych – czołowego w swojej klasie na Uniwersytecie Bostońskim, który codziennie przekazywał aktualne informacje w języku angielskim i bardzo szybko reagował na zapytania. Tymczasem wyższe kadry PDIP (wówczas partii Jokowiego i partii odnoszącej największe sukcesy wyborcze w ostatnich dziesięcioleciach) nawet nie odpowiedziały na moje prośby mediów przesłane w Bahasa Indonesia.

Jako minister obrony Prabowo często odwiedzał Chiny. Jego pierwszą podróż zagraniczną jako prezydenta-elekta odbył do Pekinu, gdzie spotkał się z prezydentem Xi Jinpingiem, co wywołało zdziwienie w zachodnich stolicach. Podczas tej samej podróży Prabowo odwiedziło także Japonię i Malezję. Ponieważ Chiny i Japonia są głównymi partnerami handlowymi i inwestorami w Indonezji, wybór lokalizacji miał sens. Prabowo zobowiązało się do wzmocnienia więzi w zakresie bezpieczeństwa z obydwoma krajami.

Prabowo jest zaciekle patriotyczne. Niemal niemożliwe jest wyobrażenie sobie, że kiedykolwiek opuści Indonezję Swobodny i aktywny Albo dominuje doktryna „niezależnej i aktywnej” dyplomacji, sformułowanie po raz pierwszy ukute przez wiceprezydenta Mohammada Hattę w 1948 roku. W kontekście zimnej wojny blok sowiecki i swoboda budowania stosunków z mocarstwami zachodnimi na czele ze Stanami Zjednoczonymi. Ma to samo znaczenie dzisiaj, gdy Chiny zastąpiły Związek Radziecki.

„To jest nasze dziedzictwo, to jest nasza historia, nie chcemy przyłączać się do żadnych obozów, zwłaszcza do sojuszy wojskowych. Naszą naczelną filozofią jest bycie przyjaznym dla wszystkich krajów” – stwierdził Prabowo w oświadczeniu. Wywiad z Al Jazeerą W zeszłym miesiącu. Odnosząc się do napięć z Pekinem na Morzu Południowochińskim, powiedział: „Dyplomacja, negocjacje – to, co nazywam sposobem azjatyckim – rozwiązaliśmy wiele sytuacji”.

Jednocześnie Indonezja naciska na członkostwo w OECD. Prabowo planuje modernizację indonezyjskiej armii Głównie broń zachodnia i sprzęt.

Pisząc o „niedocenionym dziedzictwie” Sukarto po śmierci zmarłego dyktatora w 2008 r., były premier Partii Pracy Zauważył Paul Keating Gdyby nowy porządek Sukarto nie „wyparł” Sukarno i Indonezyjskiej Partii Komunistycznej, „zdominowana przez komunistów Indonezja zdestabilizowałaby Australię i całą Azję Południowo-Wschodnią”.

„Indonezja znajduje się w samym sercu naszej strategicznej stabilności” – oświadczył Keating. Dzisiejsi przywódcy polityczni postępują podobnie.

Kolejne rządy Australii dogadywały się z potężnymi przywódcami, o ile nie są oni strategicznymi rywalami. Weźmy na przykład sytuację premiera Anthony’ego Albanese, który ogłosił Narendrę Modiego „szefem” pomimo widocznej wrogości indyjskiego premiera wobec mniejszości religijnych, przeciwników politycznych i prasy. Albo serdeczne stosunki Australii z głęboko represyjnym rządem Wietnamu.

Powszechnie uważa się, że czas Prabowa w pałacu prezydenckim będzie niekorzystny dla zdrowia indonezyjskiej demokracji. Jednak w obliczu rosnących napięć geopolitycznych w regionie Azji i Pacyfiku oraz Australii, w poszukiwaniu stabilności i zróżnicowanych powiązań handlowych, następne pięć lat może okazać się dobrodziejstwem dla stosunków między Canberrą a Dżakartą.