Minister środowiska i leśnictwa Siti Nurbaya podkreśliła potrzebę sfinalizowania ustawy o ochronie środowiska i planowaniu zarządzania środowiskiem (PPPLH), która miałaby stanowić wytyczne dla Indonezji w tworzeniu zrównoważonej przyszłości.
W swoim przemówieniu inauguracyjnym na spotkaniu międzyresortowym w Dżakarcie Narbaya powiedział, że projekt rozporządzenia rządowego (RPP) z 2009 r. 32 stwierdziło, że czerpie inspirację z dyrektyw określonych w odniesieniu do ochrony i zarządzania środowiskiem.
„RPP w PPPLH stanowi ważny krok w kierunku stawienia czoła różnym wyzwaniom i kwestiom związanym ze zrównoważonym rozwojem i jest inspirowany ustawą nr 32 z 2009 r. RPP służy jako kompas, przewodnik i pomaga w przejściu do zrównoważonej przyszłości” – mówi. odnotowany.
Według Noorbayah takie regulacje są potrzebne, aby odpowiednio zareagować na szybki wzrost gospodarczy, który niesie ze sobą liczne skutki, takie jak niesprawiedliwość gospodarcza i środowiskowa, zanieczyszczenie powietrza, kryzys związany z czystą wodą, odpady niebezpieczne, utrata różnorodności biologicznej i zmiana klimatu.
Minister zwrócił także uwagę na złożone kwestie związane z wykorzystaniem krajowych zasobów naturalnych, niepewność międzynarodową i inne realne wyzwania, takie jak konieczność zrównoważenia wzrostu gospodarczego i ochrony środowiska.
Minister uważa, że w walce z niesprawiedliwością i szkodami środowiskowymi niezbędne są innowacyjne rozwiązania i współpraca.
„To właśnie skłoniło mnie do nakłonienia dyrektorów generalnych do szybkiego działania. Postawiłem sobie za cel ukończenie tego (rozporządzenia PPPLH) do czerwca lub lipca, ponieważ jest to pilnie potrzebne. W przeciwnym razie utkniemy” – dodał. wyjaśnione.
Nurbaya wyraziła nadzieję, że wdrożenie rozporządzenia PPPLH pomoże Indonezji określić precyzyjne środki mające na celu ochronę funkcji ekosystemu oraz zapobieganie zanieczyszczeniu i szkodom środowiska.
Powiązane wiadomości: Indonezja i USA podpisują protokół ustaleń w celu wzmocnienia ochrony środowiska
POWIĄZANE WIADOMOŚCI: Współpraca wewnątrzpartyjna kluczowa dla ekoodzysku: Pakkar
„Introwertyk. Amatorski miłośnik Twittera. Specjalista od internetu. Nieuleczalny miłośnik jedzenia”.