„Secrets of the Heart” to książka pisarza i poety Khalila Gibrana, opublikowana po raz pierwszy pośmiertnie w 1947 roku.
Jego zbiór pism o miłości i przyjaźni jest podzielony na kilka części, z których każda koncentruje się na innym aspekcie ludzkiego serca.
Książka jest napisana oczami dziewczyny, której ojciec jest żonaty z bogatym szlachcicem. Bezimienna kobieta zaczyna pisać list do ukochanej siostry, wierząc, że mąż ją podziwia, a nie z miłości.
Pierwsza część bada różne formy miłości, w tym romantyczną, platoniczną i rodzinną. Gibran pisze o przyjemnościach i bólach miłości oraz o znaczeniu jej dawania i otrzymywania w naszym życiu.
Druga część bada naturę prawdziwej przyjaźni i cechy, które czynią dobrego partnera. Autor podkreśla znaczenie szczerości, lojalności i zrozumienia w budowaniu silnych przyjaźni.
Trzecia część zawiera rozważania na temat ludzkiego serca i jego tajemnic. Gibran zastanawia się nad tym, co jest w sercu, jego połączeniem z duszą i jego rolą w naszym życiu emocjonalnym i duchowym.
W całej książce pisarstwo Gibrana jest poetyckie i filozoficzne.
Używa metafor, aby zbadać złożoną i często sprzeczną naturę ludzkiego doświadczenia, rzucając światło na to, jak kobieta postrzega siebie jako „męczennicę tego poniżającego świata”.
„Secrets of the Heart” to jeden z kilku esejów, które Gibran napisał, używając zarówno prozy, jak i poezji.
Chociaż Gibran nie należał do żadnego ruchu literackiego, jego prace odzwierciedlają symboliczne elementy ruchów romantycznych i nowej myśli. Jest czczony jako głos Wschodu, który trafił do serc zachodnich czytelników.