CRozpad jest jak rak w Indonezji. Ta praktyka haram utrudnia postęp narodu, utrudnia rozwój i zwiększa nierówności społeczne. Próby wyeliminowania Korupcja trwa, ale wydaje się, że to wciąż za mało. To właśnie w tym miejscu Indonezja powinna czerpać z wiedzy innych krajów, jednego z nich Niemcy.
Niemcy to jeden z najczystszych krajów na świecie pod względem korupcji. Różne przeprowadzone badania potwierdzają ten raport, z których jedno zostało przeprowadzone przez Transparency International (TI). TI jest organizacją pozarządową działającą globalnie i zaangażowaną w walkę z niesprawiedliwością spowodowaną korupcją. Jednym z corocznych badań raportów publikowanych przez tę organizację jest badanie zwane Indeksem Percepcji Korupcji (CPI).
zasadniczo GPA w 2023 rNiemcom udało się uzyskać wynik 78 (skala 0–100), plasując się tym samym na 9. miejscu. To osiągnięcie pokazuje, że Niemcom udało się opracować skuteczny system zapobiegania i zwalczania korupcji. Nie będzie więc przesadą stwierdzenie, że Indonezja powinna lub powinna uczyć się od Niemiec.
Indonezyjski wskaźnik postrzegania korupcji jest słaby
Z drugiej strony Indonezja nadal pozostaje w tyle w zwalczaniu korupcji. W GPA 2023 Indonezja zdobyła 34 punkty, zajmując 115. miejsce na 180 krajów. Wynik ten pokazuje, że w Indonezji nadal utrzymuje się wysoki poziom korupcji. Porównanie wyników niemieckiego i indonezyjskiego CBI pokazuje, że Indonezja ma jeszcze wiele do zrobienia w wysiłkach na rzecz wykorzenienia korupcji.
Uderzające porównanie wyników CBI w Niemczech i Indonezji uwydatnia znaczne luki w wysiłkach na rzecz wykorzenienia korupcji w obu krajach. W Indonezji korupcja nie tylko utrudnia postęp narodu, ale także sprzyja nierównościom społecznym. Nieumiejętność poradzenia sobie z korupcją wyrządziła szkody całemu krajowi, utrudniając wzrost gospodarczy i odstraszając inwestycje w kraju i poza nim.
Na niski wskaźnik CPI w Indonezji wpływa wiele czynników, a jednym z nich jest słabe egzekwowanie prawa i niski poziom odpowiedzialności za korupcję na różnych szczeblach władzy. Poza tym poważnymi przeszkodami jest także brak przejrzystości w procesie podejmowania decyzji publicznych oraz system monitorowania podatny na nadużycia.
Zaangażowanie Indonezji i Niemiec w eliminację korupcji
Współpraca Indonezji i Niemiec w zakresie przeciwdziałania korupcji trwa już od dawna. Obydwa te kraje są mocno zaangażowane w zapobieganie i zwalczanie korupcji. naprawdę, W 2020 rKomisję Antykorupcyjną (KPK) przyjęła Ambasada Niemiec w Indonezji. Spotkanie odbyło się w celu dalszego zacieśnienia współpracy na rzecz wyeliminowania korupcji.
W Indonezji korupcja uznawana jest za czyn przestępczy, zagrożony karą dożywotniego pozbawienia wolności lub wysoką grzywną. Ustawa nr 31 z 1999 r. dotycząca zwalczania przestępstw korupcyjnych (UU antykorupcyjny). Indonezja podejmuje różne wysiłki w celu zwalczania korupcji i zwiększania świadomości społecznej. Korupcja nie tylko szkodzi finansom państwa, ale także utrudnia programy rządowe i rozwój kraju.
Z drugiej strony, z części przeczytanej przeze mnie literatury wynika, że jeśli spojrzeć na Niemcy, niektóre przepisy zawierają rygorystyczne przepisy antykorupcyjne, które zapobiegają przekupstwu w różnych kontekstach, takich jak biznes, usługi publiczne i sektor zdrowia. Wzmocniono także środki antykorupcyjne za granicą, a przedsiębiorstwa i ich przedstawiciele mogli być ścigani za przestępstwa korupcyjne. Kara za przekupstwo może obejmować wysokie grzywny, a nawet karę pozbawienia wolności.
Ponadto organy dochodzeniowe skupiają się również na uchylaniu się od płacenia podatków w związku z przekupstwem i często prowadzą dochodzenia w sprawie prania pieniędzy w takich przypadkach. Ułatwianie płatności na rzecz funkcjonariuszy publicznych jest zabronione, natomiast gościnność może zostać uznana za łapówkę, w zależności od okoliczności sprawy.
Zarówno Indonezja, jak i Niemcy mają ten sam cel w walce z korupcją, choć stosują różne podejścia, uznając korupcję za niezwykłe przestępstwo zagrażające porządkowi cywilizacyjnemu. Dlatego też oba te kraje powinny podjąć konkretne kroki, aby przynieść sobie wzajemne korzyści w zwalczaniu przypadków korupcji.
Rząd Indonezji powinien podjąć konkretne działania
Rząd Indonezji nie może milczeć. Choć może się to wydawać niemożliwe, istnieje realna potrzeba konkretnych działań rządu, aby stworzyć Indonezję wolną od korupcji. W ramach inicjatywy należy wzmocnić współpracę Indonezji i Niemiec w zakresie zwalczania korupcji. Rząd Indonezji potrafi przeczytać i zaakceptować to, co najlepsze Procedury Od Niemiec w tworzeniu silnych ram prawnych antykorupcyjnych.
Współpraca ta powinna obejmować nie tylko wymianę informacji czy wizyty dyplomatyczne, ale także wymianę wiedzy, doświadczeń i najlepszych praktyk w zakresie zwalczania korupcji. Indonezja może uczyć się od Niemiec w zakresie tworzenia skutecznego systemu zapobiegania i zwalczania korupcji – nawet jeśli Niemcy również nie są doskonałe.
Ponadto rząd Indonezji powinien usprawnić egzekwowanie prawa i rozliczalność w przypadku korupcji. Na sprawców korupcji należy nakładać bardziej konkretne i skuteczne sankcje w sposób bezstronny. Należy poprawić przejrzystość publicznego procesu decyzyjnego, a także silny system monitorowania, aby zapobiegać nadużyciom władzy.
Organy prowadzące dochodzenie w Indonezji powinny również zwrócić uwagę na praktyki uchylania się od płacenia podatków, które często występują w sprawach o korupcję. Należy zintensyfikować dochodzenia w sprawie podejrzeń prania pieniędzy, aby całkowicie wykorzenić korupcję.
Biorąc przykład z doświadczeń Niemiec, Indonezja ma szansę skuteczniej walczyć z korupcją. Wymaga to jednak dużego zaangażowania i ciężkiej pracy wszystkich stron, rządu i społeczeństwa, aby dokonać prawdziwych zmian i stworzyć kraj wolny od korupcji.
Dlatego też, aby wykorzenić korupcję, konieczny jest udział wszystkich stron, a nie tylko zadań Komisja Antykorupcyjna, ale odpowiedzialność jednostek, rodzin, edukacji, społeczeństwa, sektora prywatnego i instytucji rządowych. Niemcy mają strategię zapobiegania i zwalczania korupcji poprzez egzekwowanie zakazu przyjmowania łapówek i prezentów, a także wzmacnianie antykorupcyjnego systemu politycznego.
[Image credit: NordNordWest, via Wikimedia Commons]
Poglądy i opinie wyrażone w tym artykule są poglądami autora.
Raihan Muhammad studiuje na Wydziale Prawa oraz Wydziale Nauk Społecznych i Politycznych w Indonezji. Pracuje także jako niezależny pisarz, omawiając kwestie polityczne, prawne, podstawowe prawa człowieka i nie tylko.